Allah’ın Rasulü Muhammed (s.a.v.) iki arkadaşıyla birlikte yolculuk eder.

Yolun uzunluğu bitap düşürür, acıkırlar. Yol kenarında keçileri otlatan bir bedevi görür, bir keçi satın alırlar.

Sahabelerden biri, “Ben keçiyi keser hazırlarım” der.

Diğeri “Ben de pişiririm” der.

Hz. Muhammed (s.a.v) “Öyleyse ben de odun toplayayım” diye yanlarından uzaklaşır.

Her iki arkadaşı telaşla önüne geçer, içlerinden biri, “Ey Allah’ın Resulü biz hazırlarız, siz karşıdaki ağacın altında gölgelenin, istirahat edin” der.

Peygamber Efendimiz, arkadaşlarının gözlerinin içine bakar: “Allah kendine imtiyaz sağlayan kulunu sevmez. Sizler Allah’la benim aramı açmak mı istiyorsunuz” der, odun toplamaya yönelir.

Kim imtiyazlarla kuşandırıyorsa kendini, Allah’la da arası açılmıştır!